Akha life experience
25 september 2010 - Chiang Rai, Thailand
Van de grootste stad van Thailand naar een van de kleinste dorpjes van het land. De eerste week in een Akha dorp is voorbij. Als enige westerling in het dorp was het soms een beetje eenzaam maar het was achteraf een bijzondere ervaring. Het lesgeven zal volgende week echt beginnnen, al heb ik al wel twee ochtenden wat 4-en 5-jarigen het alfabet geprobeerd te leren, evenals een aantal kleuren en lichaamsdelen. Hopelijk weten ze de woorden na het weekend nog steeds!
Liggend in mn kamertje met groot bed en klaboe, werd ik sochtends gewekt door het geluid van houthakken, kakelende kippen, loeiende koeien, hongerige honden en soms wel/soms geen gekletter van regen op het dak van een huis dat 20 jaar geleden nog helemaal uit bamboe had bestaan maar nu vervangen is door spaanplaten en bakstenen muren. Had ik vooraf het beeld van een dorp vol primitieve hutjes in mn hoofd, bleek het over een asfaltweg, scooters, televisies, koelkasten en wasmachines te beschikken! Geen internet(cafe), dat dan weer niet. En de familie waarbij ik verbleef (net als volgende week), stookt nog elke ochtend en avond een vuur middenin de grootste kamer van het huis voor het koken van water waar vervolgens van alles wordt ingemikt. Al het eten is afkomstig uit de directe natuur in en om het dorp San Jai, bestaande uit zo'n 100 families. De kippen, varkens en koeien die de familie heeft, zijn er dan ook niet voor de sier: af en toe moet er 1 aan geloven. Elke dag staat in het teken van het vergaren en eten van voedsel. De man en vrouw des huizes gaan na het ontbijt op pad om de koeien naar een op een heuvel gelegen stuk grasland te brengen zodat zij hun magen vol kunnen eten. Het was een hilarisch gezicht toen ik een dag meeging als hoeder van het 17 stuks tellende vee: die beesten zijn bijna niet te controleren. Ze willen telkens net dat gras eten dat niet op de route ligt. Eenmaal op het grasland aangekomen wordt er niet gerust maar gaan ze druk in de weer met het omploegen van grond om mais of andere gewassen te planten. In de tussentijd wordt her en der allerlei soorten groen(ten), zoals bonen, tomaatjes, koriander, gember en heel veel voor mij onbekende planten, en fruit (sappige zoete papaya, banaan, een soort meloen) verzameld om een lunch van te maken. Eerst weer een vuur stoken. De rijst is wel meegenomen van huis; daar is altijd een overvloed aan. Drie keer per dag rijst is voor mij als falang (= buitenlander, zoals ik bij elke introductie wordt genoemd) overigens toch wel wat veel. Een boterham met kaas zou een welkome afwisseling zijn. Maar het gaat me toch wat ver om in Chiang Rai, waar ik de weekenden door zal brengen, bitterballen te gaan eten in restaurant Old Dutch! Maar het moet gezegd: het is over het algemeen goed te eten en erg gezond! Al heb ik de bijenlarven nog niet aangedurfd: dat zag er toch niet erg aantrekkelijk uit.
Overigens moet opgemerkt worden dat ik het traditionele Akha leven heb ervaren maar de jongere generatie gaat gewoon naar een middelbare school en heeft ook de mogelijkheid door te leren, ook op universiteit. Sommigen kiezen uiteindelijk wel voor het leven in het dorp maar anderen beproeven hun geluk in de modernere steden.
Goed, terug naar de dagbesteding na de lunch: dan worden de koeien terug naar huis gebracht en wordt het rijstveld nog even geinspecteerd en voer voor de varkens gesneden en gemalen, allemaal handmatig. Ik was gesloopt: vooral ook doordat het zo warm is (soms wel 35 graden) waarbij de armen en benen volledig door kleding moet worden bedekt ter bescherming tegen zon, beesten en planten. En dan ook nog een bijl bedwingen!? Heb wel gemerkt wat het begrip zwaar lichamelijk werk inhoudt. Nee, dan hielp ik liever mee met het snijden van het eten of de afwas. En gelukkig zal ik de komende weken vooral in een redelijk koel klaslokaal gaan doorbrengen!
De dagen overdag waren redelijk goed gevuld maar de avonden gingen toch wat langzamer voorbij. Diepe gesprekken bij kaarslicht onder Thaise sterrenhemel zaten er niet in, want de Engelse woordenschat van de meesten is echt erg beperkt. Het is soms meer gebruik maken van gebarentaal of korte staccato zinnen (you go sleep?) of gewoon maar zwijgen. Aan tafel werd er druk in het Thais gepraat onderling maar daar is mijn woordenschat dan weer erg beperkt in. Maar gelukkig heb ik een paar kilo aan boeken (sorry Daan, heb wel 20kg aan bagage mee. Jouw rugzak moet toch wel erg leeg blijven voor alle souvenirs:)) en luisterboeken/muziek mee (en dat weegt dan weer niets). En dit weekend heb ik in de stad al ontdekt dat het nachtleven hier wel behoorlijk bruisend is. Gisteren tussen alleen maar Thaise mannen en vrouwen in een nachtclub gedanst: ik was wel een beetje een attractie merkte ik. Ik was daar samen met twee Thaise medewerkers van de vrijwilligersorganisatie. Feesten kunnen ze hier gelukkig goed! Ook wel fijn om even een 'gewoon' toilet (ipv gat in de grond) en douche (ipv alleen waterkraan) ter beschikking te hebben...en stiekem wat brood te kopen!
Toen ik gisteren mn weblog bekeek werd ik erg vrolijk van alle reacties. Blijf ze sturen! Om terug te komen op salamanders en andere enge beesten (want die komt vaak terug in de reacties): het is verder nog beperkt gebleven tot een grote vliegende tor, een dikke pas en een klein rupsje. Oja en heel heel veel mugen natuurlijk.
Foto's zal ik een andere keer uploaden. Beloofd!
En nog een correctie wat mijn thaise telefooonnumer betreft: ik was vergeten dat het landnummer erbij moet:) Het is: 0066- 823359423.
Veel liefs!
Fijn om alle verhalen te lezen!
Dus je hebt flink armspieren getraind, pfoeh ik doe het je niet na hoor..
Ik kan me voorstellen dat een gewone wc en douche wel weer genieten is.
Ojee ik hoop niet dat je als je terug in Nederland bent heimwee krijgt en toch nog wilt doorstuderen en dan net als de moderne, jongere generaties Akha daar verder gaat studeren?!
Succes met de kinderen daar! Ze zullen vast veel van je willen leren:)
liefs en kusjes!!
Nou wat een belevenissen zeg, het zal zeker niet allemaal meevallen, ik denk dat wij de leukste dingen van je horen, ik vind het ontzettend dapper van je. Ben benieuwd hoe de lessen gaan als de kinderen geen engels spreken en jij geen Thai, dat moet toch wel moeilijk zijn.
Zet'm op en laat ons meegenieten van je ervaringen. Liefs, Gea
Wat jammer dat er geen andere vrijwilligers zijn. Nu moet je helemaal zelf alles ervaren, maar ik lees dat je dat makkelijk afgaat. Wonderlijk hoe die mensen daar leven en dat je met ze mee mag op pad. Ik ben benieuwd naar je les ervaring zometeen! Spannend om die kids engels te leren! Volgens mij ben je na de vakantie echt super getraind!! haha. Geniet daar nog maar van het warme weer , want hier is het regenachtig. Succes en veel plezier daar!
xx Ireen
ontzettend leuk je verhalen. Klinkt alsof je het echt naar je zin hebt en goed gebruik maakt van je afstudeerkado'tjes.
Ik heb nog een leuk nieuwtje: ik ben aangenomen voor een balletproject en sta met kerst in het Lucent Danstheater in Den Haag. Dus aankomende tijd ben ik veel aan het dansen.
Have fun en succes met lesgeven.
x
Meriam
Jemig... Wat een verhaal! Toch nog hard werken daar dus ;-) Wel gaaf om het leven daar op die manier mee te maken. Dat is pas het echte avontuur!!
Xx Femke
En de rijst nu al zat? Haha, je moet nog wel even vrees ik! Ik denk dat je binnenkort wel zal zwichten voor een portie bitterballen of een frans stokbroodje :P En het is geen schande om heimwee te hebben naar een boterham met kaas hoor. Was ook het eerste wat ik at toen ik thuis kwam!
Succes komende week. Liefs!
Grappig hoe zo'n dorpje aan de ene kant best ontwikkeld is en tegelijk qua dagbesteding redelijk onveranderlijk lijkt. t lijkt me wel beetje eenzaam om weinig met mensen te kunnen praten. Fijn dat ze wel van een feestje houden:) Hopelijk bevalt het lesgeven je.
Hier gaat het wel prima, SUMMA houdt me aardig bezig door alles tegelijk op me af te laten komen(en gesprekstechniek en lichamelijk onderzoek en twee theorie onderdelen en patientcasussen) maar ik vind het gelukkig best leuk. Afgelopen weekend was ik en komende week ben ik mentor bij de introductie bij SIB, beetje druk maar wel leuk om de eerstejaars weer te leren kennen.
Liefs,
Petra
Kan me voorstellen dat je de boterhammen met kaas mist en dat het best zwaar is om dat fysieke werk te doen in de hitte. En om een douche te missen... Knap dat je het doet en ondertussen krijg je er wel wat voor terug. Het lijkt me een hele ervaring om het leven in het dorp mee te maken!
Het moeilijkst lijkt het me om niet goed te kunnen praten met de bewoners. Kun je in het weekend in de stad wel lekker bijpraten met mensen? Ik hoop het! En anders kun je nog genieten van het feesten.
Ik hoop dat je een mooie tijd gaat hebben en dat je je nuttig zult voelen. Ben benieuwd hoe het lesgeven zal gaan, veel succes!
Liefs,
Eefje
liefs,
Jolien
Zo te lezen stort je je helemaal in het thaise dagelijkse leven. Een voorrecht denk ik. Maar ook heel hard werken. Je hebt daar geen sportschool nodig om een beetje in conditie te blijven.
Ben erg benieuwd naar je leservaringen.
Veel succes en heel veel liefs, Gerrie
"Het gevaar van reizen is dat we dingen op het verkeerde moment zien, voordat we de kans hebben gehad de noodzakelijke ontvankelijkheid daartoe te ontwikkelen, en nieuwe informatie om die reden even waardeloos is en je even snel door de vingers glipt als de kralen van een halsketting zonder snoer."
Dus, lief Sophieke: probeer op het goede moment, nú, ontvankelijkheid te ontwikkelen en open te staan voor nieuwe informatie (en ervaringen)!
Kettingen met snoeren zijn immers veel mooier:)
Liefs!
Zet 'm op daar, lijkt me geweldig daar te zijn! Kan je nagaan hoe goed je het beschrijft! Liefs!
Verder zal ik niet komen, maar daar zit ik niet mee.
Op Sicilie zijn ze ook erg trots op wat ze zelf verbouwen, zelf op te eten. Het is dan ook een stuk smaakvoller. Maar om nou de hele dag rijst te eten?! Heerlijk weer zo'n grove bruine boterham met kaas, dat kan ik me voorstellen.
Pas op met die koeien, want het gras bij de buren is altijd groener! Succes weer en dapper dat je dit allemaal in je eentje doet!!! Groetjes