Mooi en vreselijk
26 juni 2009 - Cape Town, Zuid-Afrika
‘People killing, people dying [….] Father, Father, Father help us, send some guidance from above, these people got me questioning, Where is the love? Where is the love?’, schalt de radio over de front room (de spoedeisende hulp) waar de traumapatienten binnenkomen. Ik heb nog geen betere songtekst gehoord die het gevoel beschrijft dat ik daar soms krijg. Waarom doen mensen elkaar zoveel vreselijks aan? De meest voorkomende aantekeningen in de dossiers zijn: stab wounds (steekwonden), GSW (gunshot wounds), assaulted (mishandeld) en MVA (motor vehicle accident). Nee, de mensen hier zijn niet echt aardig voor elkaar, vooral niet als ze gedronken hebben. Of de afschrikkende poster over ‘drink and driving’ helpt, kan betwijfeld worden (zie bij foto’s). Gelukkig zijn er ook wel ‘ normale’ oorzaken van een trauma: oude mensen die van de trap zijn gevallen en hun heup heb gebroken. Maar zij zijn een minderheid. Het vreemde is ook dat alle patienten naast elkaar liggen en er dus geen aparte kamertjes zijn, zoals in Nederland vaak het geval is. Nog erger is dat er soms niet eens een bed is voor een patient die een paar dagen moet blijven, voordat de operatie kan plaatsvinden. Dat betekent een aantal dagen op een keihard stoeltje slapen! De Zuid-Afrikaanse studenten hier hebben ook wel door dat het hier veel beter kan, maar er is gewoon te weinig geld. Momenteel zijn er in het land ook artsen aan het staken, omdat ze onderbetaald worden. Zelfs het ambulancepersoneel dreigt het werk neer te leggen.
Maar voor veel patienten is dit alles beter dan naar huis gaan, omdat velen onder slechte omstandigehden in een township of andere armoedige buurt wonen. In Hotel Tygerberg Hospital hebben ze het warm, een dak boven hun hoofd en drie keer per dag een maaltijd. Als student intern, ofwel co-assistent, mag ik meehelpen op de spoedeisende hulp waar ik de patienten eerst mag zien en indien nodig kan hechten of andere ingrepen verrichten. Daarnaast worden we elke ochtend bij de ward round van de traumachirurgie verwacht: de zaalronde. Het probleem is dat we alleen met nogal veel zijn: minstens zes studenten en vier doktoren. Tel daar ook de verpleegkundigen bij en het is erg vol in een kamer. Het gevolg is dat we soms niet begrijpen wat er aan de hand is, zeker niet als in het Afrikaans wordt gepraat. Dat is nog nie zo makkelijk nie. Ik heb begrepen dat het door Nederlanders kitchen-dutch wordt genoemd, vanwege het kinderlijke, middeleeuwse karakter van de taal. De werkwoorden worden zelden vervoegd. Zo kan er een zin ontstaan als: ik is siek. Erg grappig.
Terug naar het ziekenhuisleven: inmiddels heb ik ook een 24-uurs dienst gedaan. Dat betekent dat je elk moment gebeld kan worden door de chirurg dat je moet assisteren bij een operatie. In mijn geval was dat om 2.30 s’ nachts, waarbij een man met GSW een laparatomie moest ondergaan. Dat is het openen van de buik om te zien wat er aan de hand is. Er bleken een aantal gaten te zitten in de maag en de dikke darm. Of hij het redt, is nog niet te zeggen.
Zoals al gezegd is Zuid-Afrika verder prachtig. Ik had eigenlijk hiermee moeten beginnen, voordat jullie denken dat het hier alleen maar ellende is. Niet alleen de omgeving Kaapstad is mooi, maar ook de vlakbijgelegen winelands zijn prachtig. Het is nog geen half uur rijden voordat het glooiende landschap met de vele druivenranken ons tegemoet komt. De oorsprong van de wijnproductie ligt in de vestiging van de Fransen in dit gebied. Zij kregen het van de Nederlandse gouverneur toebedeeld in de 17e eeuw, waar ze de druivenstokken die ze uit Frankrijk hadden meegenomen plantten. Niet toevallig is dan ook de naam van de plaats Franschhoek. Ook rondom Stellenbosch en Paarl zijn onnoemlijk veel plekken om wijnen te proeven. Zelfs een combinatie met (geiten)kaas en chocolade proeven is mogelijk!
Naast de vele heuvels liggen ook vele bergketens. Vaak zijn het kale rotsen met een beetje groen, maar het is zo mooi. Ook bevindt zich vlakbij het Hottentottens Holland Nature Reserve. Tot mijn komst hier, wist ik nooit wat hottentotten precies waren maar zo werd een oorspronkelijke Afrikaanse stam, de Khoi, door de Nederlanders genoemd.
Helaas is de winter hier echt begonnen. Als de zon eenmaal doorkomt, is het hier met gemak 20 graden. Maar de afgelopen was het vooral heel veel regen en wind. Er was zelfs een weeralarm aangekondigd. maar in de lodge wordt de stemming daardoor niet verpest. Op de woensdagen wordt er gewoon gebraaid, ofwel gebarbequed. Weer of geen weer. Aangezien iedereen hier zoveel mogelijk leuke dingen wil doen, vervelen we ons zelden. Daarnaast is hier een fitnesscentrum waar ik een abonnement op heb genomen. Ik wil niet helemaal spierloos terugkomen. Genoeg vermaak dus voor de komende twee maanden!
Liefs aan jullie allen
wat een belevenissen allemaal.
Fijn om weer wat te horen.
Dank je wel voor je verhaal en de foto's, natuurlijk kan ik me niet half voorstellen hoe het is om daar te zijn en dat allemaal mee te maken, maar in ieder geval krijg ik zo wel een aardig idee.
Pas op jezelf en geniet van de mooie dingen.
Tot de volgende update!
Kus, mi
Ik vind je verhaal geweldig; heb je toch stiekem in het boekje 'Hoe reisverhalen te schrijven?' gebladerd? ;)
Je geniet en dat proef/maak ik op uit alles wat ik lees. En wat een prachtige natuur! Ga je emigreren?
Kus, Lesley
PS: Heb je ook afasie-patienten? :)
Waar is die foto nou van 'drink&drive'? Ben wel nieuwsgierig!
Je maakt de armoede uit de townships van heel dichtbij mee nu in het ziekenhuis. Heftig hoor. Mensen zijn haast blij dat ze iets overkomt zodat ze weer eten hebben in het ziekenhuis :(
Maar goed, ook leuke dingen in ZA. Prachtige omgeving heb je uitgekozen! En al op Cape Point geweest zie ik. Een van de mooiste plekken van ZA. Vee plezier daar!
xx
Wat een mooi verhaal over wat je allemaal meemaakt, inderdaad net een professioneel reisverhaal. Gelukkig heb je naast de ellende en armoede die je in het ziekenhuis ziet ook nog de mooie natuur en de gezelligheid met je collega's. En het idee dat je iets bij kunt dragen aan het land moet je ook vast wel motiveren om te werken aan je co-schappen! De foto's zijn trouwens ook heel mooi.
Heel veel plezier en succes nog. Tot ziens bij Wereldreligies, al duurt dat nog wel even... Geniet van het land tot die tijd en werk ze!
Groetjes,
Eefje
We beleven het met je mee, zo boeiend vertel je erover.
Ik kijk uit naar volgende berichten, liefs, gea
Allereerst wil ik je zeggen dat je erg boeiend en leuk scrhijft! Ik kan me helemaal inleven in je belevenissen!
Het klinkt als een bizare combi inderdaad,prachtig land met een soms erg aparte manier van omgaan met elkaar!
Geniet nog maar volop, ben benieuwd naar je volgende foto's!
Liefs x Lee
Wat is het toch vervelend om ooschappen te lopen... ;) Je afdeling lijkt me toch wel een heel boeiend geheel! Vinden ze het raar als je een paar van die schotwonden op de foto neemt?
Echt hartstikke leuk om te lezen dat je het zo naar je zin hebt! En gelukkig dat je niet alleen maar zit uit te leven naar de 5 weken vakantie na het ziekenhuis.
Heel veel plezier nog!
kus
Je moet het maar zo zien- genoeg mensen om te leren hechten etc.De ellende kan je toch niet veranderen.
Fijn dat je ook nog het land een beetje kan ontdekken.Kijk uit naar je volgende brief- hoewel wij gaan op vakantie dus dat zal wel even duren
Hugo/Ellie
Toch wel een heel ander co-schap daar dan in Nederland. Fijn dat je naast de ellende die je ziet in het ziekenhuis, ook kan genieten van de mooie uitstapjes die jullie maken.
Liefs,
Jolien
Wat gaaf allemaal zeg wat je meemaakt.. Maar ook super heftig als ik het zo lees. Trek je het wel een beetje al die ellende? Gelukkig zijn er ook genoeg leuke dingen voor afleiding..
Ben benieuwd naar nieuwe verhalen en foto's!
Kus Jetty
We genieten allen van je mooie verhalen. Je moeder print alles uit voor pa en ma, die het in een mooi mapje stoppen en iedere bezoeker, bekend of onbekend, krijgt het te lezen. Ze zijn reuze trots op je. Wij ook; Ik ben nu een boek van Jan Brokken aan het lezen over Afrika en tijdens het lezen proef je de armoede en allende.Is er nog steeds zoveel discriminatie tussen de diverse stammen en groepen? Hou je wel een dagboekje bij voor later.
Liefs Joukje
Wat leuk om dit allemaal zo te lezen! Wel even een andere wereld dan NL, niet?!
Om een of andere reden doet je beschrijving van het wijngebied me denken aan Nappa Valey (Cal); ik was daar 14 jaar geleden een aantal keren in Sunnyvale (Silicon Valey) voor mijn werk. We hebben toen ook wat uitstapjes in het weekend gemaakt.
Probleem met dat wijnproeven is dat je even moet afspreken wie er (verder) rijdt, waren wij dus vergeten, waardoor we een paar uur op zo een wine farm moesten blijven...
Veel plezier, succes en leerzame momenten verder,
Avri, ook namens Louise en pm
Wat leuk om te lezen wat je allemaal doet en beleeft. Ik dacht dat Zuid-Afrika een vrij ontwikkeld land was en was verbaasd te lezen dat er soms te weinig spullen zijn in een modern hospitaal en dat vrouwen zo lang moeten wacht en een spoedeisende operatie. Zo zie je maar weer hoe goed wij het hebben in Nederland. Als ik zo naar de foto's kijk, krijg ik de indruk dat het ook een erg mooi land is. Wat gaaf om Kaap de Goede Hoop te zien, eigenlijk toch een beetje het einde van de wereld. Nou, ik wens je een leerzame en bijzondere tijd toe en zie ernaar uit je weer te zien als we allebei terug in Nederland zijn.
Groetjes, Sander